Welkom in Bali!

Lieve allemaal,

Terwijl het bij jullie nog heerlijk vroeg in de middag is, gaan wij zo weer op zoek naar het lekkerste restaurantje om weer heerlijk Indonesisch te gaan eten.

Eergisteren kwamen we (lokale tijd) om 21:20 (05:20 Nederlandse tijd) aan op Denpensar airport. De vluchten waren prima, alleen het slapen was een drama. Ik (Laura) heb echt geen oog dicht gedaan, Row is een paar keer weggezakt maar ook niet meer dan dat. Eenmaal aangekomen op het vliegveld waren we voorbereid op nog een aantal uur vertoeven door alle rijen die overal zouden staan. Zodra we uit het vliegtuig konden zijn we op het vliegveld naar de dichtstbijzijnde security gelopen om te vragen waar de dichtstbijzijnde ATM was (pinautomaat). Als twee jekko's zijn we hier naartoe gelopen (lees: bijna gerend) en hebben we, jawel: 1.000.000 Roepia gepind. Dit was wel weer een bucketlist ding, jammer dat het geen 1.000.000 euro was maar ach.

Vervolgens zijn we bijna net zo snel als naar de ATM naar de VISA balie gelopen. De mevrouw vroeg hoelang we in Bali zouden zijn en we konden zo doorlopen tot de echte officiële mannetjes in de hokjes. We moesten even in de rij staan maar al gauw waren we aan de beurt. One by one werden er wat vragen aan ons gesteld maar uiteindelijk konden we doorlopen. De bagage lag al op de band (daar kan Schiphol een voorbeeld aan nemen bij een vliegtuig met 500 passagiers), en na de bagage controle stonden we eigenlijk binnen een half uurtje buiten de controles, super snel! Toen we bij de aankomsthal aankwamen wisten we niet wat we zagen, zo'n honderd Balinezen stonden allemaal met bordjes te roepen om degene die waarschijnlijk bij hun een taxi (of een limousine) hadden geboekt. Via via hadden we al gehoord dat je gelijk duizend opties kreeg voor een 'taksi' (zo schrijven ze dat hier in Bali), maar dat er maar 1 balie was waar je ze sowieso betrouwbaar kon boeken. Dit hebben we gedaan. We kregen een klein bonnetje met wat krabbels erop in ons handen gedrukt en mochten nu het vliegveld verlaten.

Door een soort it's a small world liepen we de laatste meters van het vliegveld waar gelijk de heerlijke warmte ons tegemoet kwam, zalig! Al snel kwam er een echte balinees naar ons toe gelopen dat hij onze taxi-chauffeur was (hij had ook het nummertje 83 wat op ons briefje stond), en met het beste vertrouwen in de mens zijn we ingestapt naar ons eerste hotel. De weg ernaartoe was dood eng. Iedereen rijdt hier door elkaar, haalt elkaar in op de meest bizarre manieren, iedereen rijdt over doorgetrokken strepen, verkeersborden kennen ze niet en voorrang krijgen ook niet, dit nemen ze gewoon. Het viel ons wel op dat het een hele schone stad is tot nu toe. We hadden van veel mensen gehoord dat het erg vies is, dit is ons tot nu toe echt niet opgevallen (zelfs niet als je er op let). De sfeer is echt gezellig, en de palmbomen langs de weg zorgen er voor dat je je toch een beetje relaxt begint te voelen.

Zo'n 10 minuten later kwamen we aan bij ons prachtige Ramayana Resort en Spa. Er kwam gelijk een lief balinees mannetje naar ons toe die de backpack van Row overnam (ik balen haha) en even later die van mij. Met een vriendelijke namasté van zelfs de politie man kregen we een warm ontvangst. We werden meegenomen naar een tafeltje waar wat administratieve dingen geregeld werden en iedereen was echt super vriendelijk. We kregen kamer 643 en werden door het zelfde mannetje naar boven gebracht (hij uiteraard met onze tassen, daar hebben we heb een kleine fooi voor gegeven hoor haha). Het hotel is prachtig, heerlijk Indonesisch en super schoon en gewoon echt heel mooi. Twee zwembaden met heerlijke ligstoelen en een restaurant wat doorloopt naar de straat. Er is ook een vijver met heel veel karpers erin (pap, je begrijpt dat ik natuurlijk gelijk aan jou dacht haha). Onze jetlag was spontaan verdwenen, we hebben een korte broek aan gedaan en zijn rond 22:30 naar beneden gelopen het restaurant in. We hebben hier kunnen genieten van de lekkerste nasi goreng en nasi Bali, echt om te smullen gewoon. Mijn ice tea was een letterlijke ice tea, ijskoude thee dus met ijs haha. Row had een bintang (bier). Heerlijk. Langzaam begon de moeheid toe te slaan en rond 00:30 lagen we voldaan in ons kingsize bed. We hebben elkaar net aan welterusten kunnen wensen en zijn daarna als een blok in slaap gevallen.

De volgende ochtend werden we lokale tijd om 09:45 wakker van onze wekker. Het ontbijt was tot 10:30. We deden onze ogen open, deze gingen gelijk weer dicht en even zeiden we tegen elkaar dat we het ontbijt zouden laten gaan voor wat het was. 5 minuten later zeiden we echter tegen elkaar dat we nu toch al wakker waren dus om 10:15 zaten we fris en fruitig in het zonnetje aan het ontbijt beneden. Een lekker ontbijtje met een balinees die verse eieren bakt (op 4 manieren, dit kan je kiezen) en nog meer lekkernijen. Na het ontbijt hebben we onze bikini aangetrokken (row zijn zwembroek uiteraard) en hebben we de hele dag bij het zwembad gelegen en gezwommen en genoten van een cocktail. De jetlag was goed aanwezig. Rond een uur of 15:00 zijn we teruggegaan naar de kamer waar we opnieuw in slaap zijn gevallen tot 19:00. We werden wakker met mega veel energie dus we zijn vervolgens Kuta gaan verkennen. Het is een leuke, gezellige stad met 2 macdonalds, 2 KFC's (mam, ik heb gezwaaid hoor), een pizza hut en minimaal 2 keer een Starbucks. We hebben hier uiteraard niet gegeten maar we hebben gekozen voor een balinees restaurantje waar we lekker hebben gegeten mét een bintang radler. De Balinese ober kwam erg gezellig kletsen en het sfeertje was prima. 2.5 uur later kakte we weer in en zijn we naar huis gelopen waar we opnieuw na 1 minuut in slaap zijn gevallen.

En toen ging de wekker om 06:00 (lokale tijd), want mijn verjaardagscadeau is vandaag van start gegaan! Van opa, oma, Sophie, mamma, pappa en van Row mag ik namelijk mijn Padi gaan halen! Om 07:00 stond keurig zoals aangekondigd in de brief die we gister onder de deur doorgeschoven kregen, een busje klaar waarin we zijn opgehaald naar het padi gebouw in Sanur. Een relaxte plaats waar een klaslokaal was, een groot zwembad, best een aantal Balinezen en twee Nederlanders. Na het administratieve deel zat ik om 08:00 keurig in het klaslokaal waar ik eerst ging beginnen met het 3 uur kijken naar een padi dvd. Erg langdradig maar beter dan de theorie leren uit een boek. Ik moest een hoop proef vragen maken en als afsluiting een deel 1 examen maken waar ik 70% van goed moest hebben totaal, dit is gelukt, WIEHOE! Morgen moet ik het officiële examen doen dus dat is nog wat spannender.

We zijn daarna meegelopen met mijn instructeur en die heeft al mijn maten opgenomen van de duikpakken, schoenen etc. Ook al Row z'n maten heeft hij opgenomen want hij gaat morgen en overmorgen ook mee de zee op, :)! Toen dat achter de rug was, zijn we om 12:00 begonnen aan een lunch die bij het hele pakket was inbegrepen. We kregen een uitgebreide maaltijd wat ook nog eens heel goed smaakte, en met een volle maag kon ik beginnen aan de duiktheorie in het water. Ik heb ongeveer 4.5 uur in het water gelegen en heb zo'n 100 handelingen moeten voltooien maar het is gelukt! (Row lag ondertussen op een Fatboy te slapen en te kijken en te zonnen en te chillen haha). We zouden na afloop terug worden gebracht met het busje maar deze was nog niet terug, er is dus een taxi voor ons besteld en betaald dus alles was echt prima geregeld.

Thuis hebben we lekker gedoucht en nu zit ik op het balkon het eerste verslag te typen. We gaan zo weer heerlijk eten bij het restaurant onder het resort en daarna gaan we denk ik een beetje vroeg naar bed. Morgen worden we opnieuw om 07:00 opgehaald om te gaan duiken bij Tulamben. Spannend maar ook heel erg veel zin in!

Voor nu is dit het weer even en voor foto's mogen jullie uiteraard altijd appen haha. Tot snel!

Liefs Laura (en Rowan).