Love is in the ocean...

Een hele goede dag vanuit het zonnige, prachtige bali!

Na ons vorige verslag hebben wij weer een hoop mooie momenten mogen beleven hier. Allereerst: er achter komen dat je de gopro niet kan opladen omdat je de lader niet mee schijnt te hebben. Ik had de gopro en toebehoren uitgeleend aan een vriendin en met het terugkrijgen zat daar de lader per ongeluk niet meer in. Als een malle zijn we, toen we bijna in bed lagen, de stad weer in gegaan. Iedere surf of duik winkel zijn we ingegaan maar allemaal zonder resultaat. Uiteindelijk zagen we een kraampje met allemaal snoeren en stekkers en toen we vroegen of hij een lader had voor de gopro zei hij: "ofcourse!" Hij rommelde wat in zijn lades en ergens lag, helemaal achterin een la, een klein zwart snoertje. Hij probeerde hem op de gopro en het rode lampje begon te knipperen. Hij was onze held van de dag. Aardig moe na zo'n lange dag maar toch ook wel heel blij liepen we weer terug naar ons resort. Het tweede mooie moment: de eerste dag in de zee als open water diver leerling (haha). Om 07:00 stond ons privé busje alweer keurig op tijd op ons te wachten bij de lobby van het resort. We zijn ingestapt met onze spullen en kwamen 20 minuutjes later aan bij Joes gone diving, de duikschool. Mijn Balinese instructeur, Ezra, stond fris en fruitig op ons te wachten en hij benadrukte dat ik nog even kon relaxen. We kregen een kop thee en op de rand van het zwembad ben ik in het zonnetje een beetje wakker geworden. De duikschool stroomde langzaam vol met andere toeristen, waaronder ook een aantal Nederlanders waar we even mee gekletst hebben. Gaaf om iedereen zijn ervaringen te horen en heerlijk om met mensen te praten die dezelfde interesse delen als wij. Op de een of andere manier zijn al die duikers zo relaxt, nul haast, alles op zijn tijd en genieten van alles wat je ziet, super! Na een kwartiertje kwam Ezra naar me toe om uit te leggen wat ik allemaal moest gaan doen vandaag. Er zou nog een Nederlandse vrouw met ons meegaan die een aantal dagen voor mij het theoretische deel had afgesloten dus die zou (als ik mijn examen zou halen) gelijk lopen met mij. Zo'n miep als dat ik ben met toetsen stelde ik voor aan Ezra om mijn examen gelijk maar te maken. Ik ben chill aan een tafel in de zon gaan zitten en na 10 minuten kwam Ezra naar me toe dat we in het busje moesten gaan zitten om te vertrekken naar padang bay. De rest van het examen heb ik in de auto gemaakt en toen ik klaar was bleek ik hem met 91% ruim gehaald te hebben, het (voor mij) moeilijkste gedeelte was klaar!

Zo'n 2.5 uur later kwamen we aan op de bestemming. Echt een rot end rijden maar wel door een prachtige omgeving. Overal de welbekende rijstvelden, bananenbomen, palmbomen en overal apen. Het was heerlijk weer en de duikplek lag er mooi bij. Omdat ik nog heel veel in de zee moest afronden heeft Row besloten om met een andere groep mee te duiken. Hij is op ongeveer dezelfde punten geweest maar heeft lekker zijn ding kunnen doen. De plek waar we gingen duiken lag aan een zwart strand (van een vulkaan vlakbij), en was bezaaid met duikers. Overal waren groepjes bezig met zich voor te bereiden en het sfeertje was zo relaxt. Er waren wat mensen biertjes aan het drinken, anderen waren weer druk in de weer met hun duik computer of het aankrijgen van hun wetsuit (blijft een uitdaging). We zouden afdalen vanaf het strand, hier lagen alleen allemaal grote keien die zo heerlijk wegrolde als je er overheen liep, niet heel ideaal maar het was het waard. Nadat we onze duikuitrusting hadden klaargemaakt en we ons in onze wetsuit hadden gewurmd, konden we eindelijk het water in. Aan de oostkant van de Indische oceaan met water van 28 graden en zo'n 15 meter zicht onder water, gingen we op zoek naar het USAT Liberty wreck. Een wrak van een vervoers schip van Amerikaanse soldaten in de oorlog. Het was heel erg mooi om te zien. We waren ongeveer een minuut in het water toen onze instructeur naar iets wees wat achter ons was, een Barracuda! Voor de finding nemo kenners onder ons (de tekenfilm met nemo en dori), het enge beest wat de eitjes opeet uit de anemoon in het begin van de film. Voor de niet finding nemo kenners: een groot eng beest met heel veel tanden, plaatjes zijn te vinden op google! Ik heb veel handelingen moeten doen die teveel zijn om op te noemen. Het is van navigeren onder water met een kompas, tot het op- en afzetten van je duikbril onder water, tot het uit- en aandoen van je gehele duikuitrusting, tot het maken van een noodopstijging wanneer je zuurstoffles leeg schijnt te zijn. En alles daar tussenin. Soms wel een beetje eng omdat je toch onder water bent, maar des te gaver als het lukt! Het wrak was echt heel mooi, er zwommen duizenden vissen omheen met de meest mooie kleuren en in allerlei soorten en maten. Het was mooi. Halverwege de duik zag ik de dive master (Jolanda) die mee was met de groep van Row. Zij was makkelijk te herkennen want ze was gaan duiken zonder wetsuit. Mijn lieftallige Bollie moest dus in de buurt zijn aangezien ook hij geen wetsuit aanhad omdat deze kapot was gegaan toen ik de rits dicht wilde doen. Het pak was te klein, of Row was te groot (in breedte) maar als het aan Row ligt zal het vast door dat eerste komen. Jolanda herkende mij en wees waar Row was, hij was druk aan het filmen met de gopro. Jolanda seinde naar Row en toen naar mij maar nee hoor, ik werd niet herkend. Jolanda maakte een hartje en wees toen nog een keer naar mij, maar nee er ging nog steeds geen mini lampje branden. Toch wel fijn om te weten dat je na drie jaar samen zijn nog steeds niet wordt herkend door je eigen vriend haha. Ik besloot om maar naar hem toe te zwemmen en uiteindelijk toen ik ongeveer tegen zijn bril aanzwom herkende hij me. Het was wel heel leuk om elkaar onder water tegen te komen.

Na 36 minuten zijn we weer aan land gegaan waar we een half uurtje hebben gewacht om de tweede duik te maken. Ik was 11.2 meter geweest en dat was voor die dag een persoonlijk record! We kregen de keus of we nog een keer terug naar het wrak wilde of dat we naar een plek wilde met meer koraal, we kozen voor het tweede. Coral Garden. Qua aantallen vissen en qua kleuren van de vissen nog mooier dan de eerste duik. We hebben 45 minuten gedoken met een diepte van 9.9 meter, maar ik heb nog nooit zoveel verschillende vissen bij elkaar gezien. Super mooi! Na 45 minuten zijn we weer uit het water gegaan en toen zat het er voor die dag weer op. Voldaan en met haar als touw wat vol in de klitten zat, heb ik de hele duikuitrusting weer uit elkaar gehaald en ben ik begonnen met het uittrekken van het wetsuit (uit is een nóg grotere uitdaging dan aan..). Boven het strand waren douches en toen ik heerlijk was opgefrist zijn de instructeur, de Nederlandse vrouw en ik gaan eten bij een restaurantje vlakbij. Allemaal inbegrepen en super goed eten, koken kunnen ze sowieso goed in Bali. Na drie kwartier kwam Row aangereden bij het restaurant voor met het busje en toen moesten we de hele weg weer terug naar huis. Weer terug bij de duikschool heb ik mijn duiklogboek gekregen en is er alvast een foto gemaakt voor mijn pasje. We zijn teruggereden naar het resort en hebben in Kuta gegeten en gewinkeld. Op de kamer hebben we de backpacks weer ingepakt en zijn daarna als een blok in slaap gevallen.

De volgende ochtend kon ik m'n wekker wel door het raam gooien maar hey, ik zou (hopelijk) vandaag open water diver worden!! We hebben alle spullen bij elkaar geraapt en zijn met al onze tassen en backpacks naar beneden gelopen voor het ontbijt (wat overigens ook echt niet vervelend was). Alle mensjes van het resort waren alle dagen zo vriendelijk, ze lachen de hele dag door en ze lijken echt te genieten van het feit dat jij geniet. We hebben ze vriendelijk gedag gezegd en werden weer opgehaald door het busje van Joes. Vandaag zou Row wel met ons mee gaan duiken en wat ben ik blij dat hij dat gedaan heeft! De duiken waren opnieuw waanzinnig en bij de laatste duik hebben we zelfs twee hele grote schildpadden gezien, dat was het enige doel wat Row en ik samen hadden gehoopt; een onderwaterschildpad zien (het zoveelste mooie moment deze vakantie). Wat een mooie beesten. Ik heb de diepte van 17.7 meter bereikt en heb de laatste handelingen gelukkig allemaal kunnen doen. Het was heel bijzonder om samen met Row als buddy te duiken en het is mooi dat dat allemaal maar kan in die mooie onderwaterwereld.

Na de duiken kreeg ik te horen dat ik het gehaald had! Eenmaal bij Joes waren er opnieuw veel duikers en mijn instructeur zei: "we have two new open water divers!" En iedereen ging klappen, een leuk moment :)! We zijn door het busje van Joes afgezet bij onze tweede bestemming. Five elements resort, een en al stilte, relaxen, niets moet, alles mag, alles kan, een buitendouche, een buitenbad met lichtjes erin, romantiek, luxe en perfectie. Ik denk dat jullie bij deze beschrijving je eigen beelden kunnen vormen. Wij genieten van alles om ons heen en komen heeeeeeerlijk tot rust in dit prachtige land! We houden jullie weer op de hoogte en tot snel :)

Liefs Laura (en Rowan)