Dag 6 en 7: ''I'm not your menu''

Lieve Volgers,

Gister ochtend zijn wij, na even geskyped en gefacetimed te hebben, doorgereden naar de volgende KOA: West Mariposa. Deze camping ligt 36 mile (ongeveer zo’n 57.6 kilometer) van Yosemite. Een hele leuke camping met de eerste standbeelden (van hout) van beren, dat betekend: zoeken! We hebben ons aangemeld bij de camping en kregen plekje 69. Erg leuk, met een houten rekje eromheen en super veel ruimte. We hebben het tentje opgezet, de hangmat (die ik onder andere van Row voor mijn verjaardag heb gekregen) opgehangen, de stoeltjes neergezet en onze tafel met kookstelletje klaargemaakt voor gebruik. We zijn daarna gaan zitten op de steolen en hebben heerlijk een broodje knakworst gemaakt en opgegeten, dit was 1 van de eerste dingen wat ook echt naar knakworsten smaakte. Erg lekker! Na het broodje zijn we even naar het zwembad geweest en hebben we gezwommen. Het was erg warm dus een afkoeling was wel even lekker. Hierna zijn we weer teruggelopen naar de tent en daarna zijn we even naar de plaatselijke winkel gelopen. Hier heb ik een super leuk boek gekocht waarbij je per dag kunt bijhouden wat je tijdens de roadtrip doet, super leuk. Toen we weer terug waren bij de tent wilde we eventjes een middagdutje doen. We zijn iedere ochtend zo vroeg wakker dat we rond 17:00 vaak een dipje krijgen. Hierna zouden we gaan avond eten alleen we werden pas om 22:00 wakker. We hebben het avond eten overgeslagen, hebben alles (hangmat, stoeltjes etc.) behalve de tent opgeruimd omdat……

We vannacht om 04:00 weer naast onze tent stonden! Row had overal op internet gelezen dat het een drama is op een camping in of aan het randje van Yosemite te kunnen verblijven. Mensen schijnen echt al 5 maanden van te voren te reserveren dus alles zit vol. Op een aantal plekken na. Er zijn bij bijna alle campgrounds bij Yosemite bepaalde ‘speciale’ plaatsen. Voor deze plaatsen geldt: who first come, first serve bases. Wie het eerst komt, wie het eerst maalt! Dus: we moesten een uurtje rijden vanaf onze huidige camping en Row wilde er om 06:00 zijn. Dat was dus een extra vroegertje, om 04:00 hebben we samen de tent afgebouwd en zijn we eigenlijk vrij soepel weggereden.

Rond 05:35 kwamen we aan op de plaats waar we moesten zijn. Op de heenweg was het donker dus van de route konden we weinig zien, wel was (nu achteraf) te bedenken dat het waarschijnlijk een prachtige route was geweest. We werden constant door auto’s ingehaald en we waren allebei bang dat we waarschijnlijk toch weer te laat waren. Het was best even zoeken, het gebied met al die campgrounds hier is super groot en wij moesten ons melden bij de receptie (die overigens pas om 07:30 open was). Maar we kwamen aan en we waren de eerste! Achter ons reed een auto die precies achter ons stopte. Zij waren dus nummer twee en wij nummer 1. Ondanks dat het vroeg was liepen wij met een grote glimlach naar de receptie om te kijken hoelaat hij open was. Toen we zagen dat dit pas om 07:30 was, hebben we onze camping stoeltjes uit de auto gepakt en zijn we voor de deur van de receptie gaan zitten. Haha, je had ons moeten zien. Het heeft er waarschijnlijk super grappig uitgezien. Het stel wat in de auto achter ons zat volgde ons en ook zij zaten twee minuten later met een stoeeltje naast ons. Het was nog een soort van gezellig ook! We hebben lekker een stokbroodje met nutella opgegeten en langzaam stroomde er meer mensen in de ‘rij’. Toen we ongeveer een kwartiertje zagen liep er uit het niets een ontzettend groot (niet overdreven, echt groot) hert met een super mooi gewij op de parkeerplaats. Het beest kwam echt tot zo’n zes meter van ons vandaan wat er weer voor zorgde dat wij super mooie foto’s konden maken. 5 minuutjes later liepen er 4 herten over de parkeerplaats. De tijd van het wachten werd zo echt beloond en het was heel mooi om ze van zo dichtbij te zien. Echt leuk hoe tam die beesten zijn, nergens bang voor, en zo groot. Ze hebben volgens mij zelf ook geen idee dat ze zo groot zijn.Toen de herten op hun achterpoten gingen staan om blaadjes (1 kreeg het zelfs voor elkaar een appel uit de boom te halen) van de bomen te halen om te eten was het helemaal mooi. We hebben nog een tijdje met de nummers drie gekletst, ook Amerikanen. Ze hadden wat tips over Las Vegas en het was verder een gezellig gesprek. Ze complimenteerde ons dat we goed engels konden voor mensen die uit Nederland komen. Toch leuk om te horen, al zal het vooral voor Row bedoeld zijn haha.

Om 07:30 stipt gingen de luikjes open en kwam er een man uit het houten receptie hokje. Hij legde de procedure uit (ze delen dus echt kaartjes uit met nummers erop, heerlijk dan om nummer 1 te krijgen) en 1 voor 1 mochten we naar binnen. Voor we naar binnen gingen werd het bordje waarop alle vrije plaatsen en bezette plaatsen stonden nog even geupdate. Row was stiekem een klein beetje teleurgesteld omdat alle plaatsen midden in de vallei niet meer vrij waren. Vlak voor we naar binnen gingen werd bij 1 van de 4 campings (die in de vallei liggen dan), omgedraaid dus Row kon zijn geluk niet meer op. Toen we naar binnen liepen en de plattegrond zagen met daarop de vrije plaatsen, bleek dit ook echt te gaan om 1 plekje. En die is nu van ons!! ☺ Verder waren er nog maar 4 andere plaatsen vrij op campings die buiten de vallei lagen. Plekje 303, aan de rivier die door Yosemite loopt op campground North pines! Met een brede glimlach hebben we iedereen die buiten in de rij stond te wachten (inmiddels 10 nummertjes) vriendelijk gedag gezegd en zijn daarna in de auto gestapt en naar de desbetreffende plaats gereden! Helaas (niet heel gek, het was nog geen 08:30) waren de mensen voor ons nog op 303. We zijn even doorgereden naar de Yosemite Store, hebben hier zo’n 20 minuutjes rond gelopen en hebben ons daarna aangemeld bij de camping (die waren pas later open). De mevrouw die hier zat was vrij duidelijk in wat zij zei. Het zinnetje was zo bizar opzich dat we hem daarvoor deels ook hebben gebruikt als de titel: ‘’If you encounter a bear, make shure you make yourself large and look hem in the eye. ‘’I’m not on your menu’’, and shurely don’t run away. Because only food runs away.’’ Ze schijnen hier iedere dag en avond beren te zien. Hoe maf is dat. Al het eten wat in de auto, de tent, de tassen of ook maar ergens anders was, moet in een ijzeren box die via een speciale manier dicht moet, anders kunnen de beren er alsnog bij. Het afval wat we moeten weggooien moet ook in een speciale container met opnieuw een speciaal slot. Echt heel grappig. Daarna weer teruggereden naar 303. Deze stond toen leeg! Vanaf nu is hij voor 5 nachtjes voor ons, heerlijk even niet iedere dag te hoeven inpakken en te kunnen genieten van het prachtige landschap hier.

Toen we de tent gingen opzetten hadden we al snel door dat we naast beren nog andere vriendjes hebben: eekhoorns! We hebben besloten ze allemaal een naam te geven. We hebben: Harrold, Joost, Little Grey, Big Grey, Brownie en Hopper. Little Grey en Big Grey zijn grijze eekhoorns. Super mooi. Harrold en Joost (te herkennen aan een bruine vlek op zijn rug van Joost en een Bruine vlek op het rechter achterpootje van Harrold) komen het meest eventjes buurten. Ze lopen een rondje om ons plekje, kijken of we ergens kruimels hebben en ruimen dit zo nodig prima op. Hopper is heel klein en heel snel maar die durft niet zo dichtbij te komen als Harrold en Joost. Hopper vind het juist prettig om dichtbij de rivier te lopen of te rennen, dit kan hij (of zij wie zal het zeggen) zelfs met een dennenappal in zijn of haar mond!

Toen we heerlijk hadden onteten (hotdogs, dezelfde als gister, deze hadden we nog over ☺) zijn we de bergen in gegaan. Een route van 1.5 mile (je moet ergens beginnen) naar Mirror Lake. Onderweg heeft Row een paar keer in zijn handen geklapt, beren schijnen hier niet van te houden en ik vond het wel prettig. Het was een hele mooie route. Tussen mega grote stenen, bomen, en eigenlijk overal had je een mooi uitzicht. Het meer zelf was ook super mooi. Voor een mega grote berg. Als je naar die berg kijkt (we zien hem vanaf onze plek ook), geloof je niet dat het echt is. Toen we vanmiddag bij het meer stonden was alles ook weer zo mooi. Het is hier heerlijk weer dus het zonnetje scheen zo mooi op dat water. Het was echt gaaf. Na de route zijn we weer terug gelopen naar ons plekje. Hier hebben we op onze stoelen (die we zo hebben gezet dat we uit kijken op het riviertje) wat verse kersen gegeten. Harrold kwam ook nog even langs, we hebben een kers naar hem toegegooid. We zaten alle drie heerlijk te smullen.

En nu zitten we hier! In de ‘lounge’ was Yosemite. Echt heel leuk. Het is een soort dorpje met een winkeltje, overal tafels, schommelstoelen en (niet onbelangrijk) WiFi en Elektriciteit. Dit hebben we op de camping namelijk niet. Row kwam net terug met twee heerlijke milkshakes en ik zit nu dus op mijn computertje lekker te typen.

We genieten hier echt. Ik hoop dat het lukt om wat foto’s te uploaden. Gister lukte dit niet. Anders moeten jullie toch echt nog eventjes wachten. Om een kleine indruk te krijgen kan je naar google gaan en intypen: Yosemite USA. Dit zien wij dus, de hele dag en hierna nog 4 dagen. Wat een feest en wat een heerlijk leven. Wij gaan nog even heerlijk genieten van de zon en onze milkshakes. Daarna gaan we terug naar ons plekje waar we denk ik even wat Tortilla chips met dip gaan eten. Vanavond heerlijk wraps met gehakt, avocado, maïs en boontjes. Eindelijk: gezond eten.

Bedankt voor het lezen, en goedemorgen voor degene die dit ‘s ochtends lezen. Voor nu voor jullie: slaap lekker allemaal nog even. ☺

Veel liefs,

Laura en Rowan.

P.S. De Foto's zijn gelukt! Bij het vorige verslag zjin er ook wat foto's toegevoegd (mochten jullie dit nog willen zien!)